Dzień czwarty libacji!

Świąteczna piąteczka, Wojownicy!
Czym się strułeś, tym się lecz, jak zakończyłam ostatnim postem - tego się trzymam, truję się dalej, razem się trujemy z moim towarzyszem chłoniaczkiem. Niestety jak kto w życiu głupio bywa, trujemy się już drugie święta w szpitalu.
Ale nie ma co się przejmować, gdyż mam doborowe towarzystwo i mamy przewspaniałe świąteczne uszka, którymi radośnie migam w Waszą stronę. ( Z ogromnymi podziękowania dla Patrysia za nie i pyszny obiadek i kebabcia :* )
A ileż wspaniałości dostaniemy od naszych cudownych rodzin, nie wiem, doprawdy, jak to tutaj pomieścimy. Dobrze, że doktor Bujakowski, którego z tego miejsca serdecznie pozdrawiam, zjadł nam trochę kanapek i ulżył soku z buraka. Bez tego prawdopodobnie jedzenie, które trzymamy w ledwie domykających się szafkach, pożarłoby nas. 
Wczorajszy dzień był dniem: na ile lorafenów naciągnie Martyna szpital? Trochę żałują, ale na szczęście mam pełną szufladę środków, bez których człowiek na OIOHu nie przeżył - pozostaje mi wierzyć na słowo. 
Dzisiaj piję gorzkie trucizny 4 dzień, mam nadzieję, że żadne fale mdłości nie najdą, bo jak się wczoraj dowiedziałam, jeżeli o 14 dostanę zofran na mdłości, to o 16 już go nie dostanę, gdyż ustawowa dawka już mi nie przysługuję. No ale nie powinniśmy się dziwić, bo już nieco poznaliśmy ciekawe zasady tego oddziału. 
Męczy mnie dzisiaj trochę katarek, to pewnie z tych przeciągów, a głowa boli jakby ktoś uderzał w nią serdecznie młotkiem, cóż za czułości.

 Z tego odlotowego miejsca, chciałabym już życzyć wszystkim zdrowych, zdrowych i jeszcze raz zdrowych świąt oraz oczywiście, żebyście się najedli po same króliczee uszka. 
Wojownicze ucałowania,
DO BOJU!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!